NEW DELHI – Dit jaar is het de dertigste verjaardag van het Internationaal Jaar van het Gezin (IYF) van de Verenigde Naties. In de decennia sinds het IYF werd uitgeroepen, hebben demografische verschuivingen, technologische transformaties, migratie, verstedelijking en klimaatverandering samenlevingen over de hele wereld veranderd. Om doeltreffend op deze veranderingen te kunnen reageren, moeten de huidige benaderingen van sociale bescherming worden herzien en moet de beleidsfocus worden verlegd naar het versterken van de solidariteit tussen de generaties.
Verdrag 102 van de Internationale Arbeidsorganisatie, het eerste (en tot nu toe enige) internationale verdrag over sociale zekerheid, legt minimumnormen vast voor de verstrekking van gezinsbijslagen (of kinderbijslag) in de vorm van periodieke geldelijke transfers, bijstand in natura (voedsel, kleding, huisvesting) of een combinatie van beide. Rond de tijd dat de richtlijn in 1952 werd aangenomen, begonnen veel Europese landen met het ontwikkelen van genereuze socialezekerheidsstelsels. In 2020 bedroegen de uitgaven voor gezins- en kinderbijslag in de EU 8,3 procent van de totale uitgaven voor sociale uitkeringen. Het aandeel bedroeg 16,2 procent in Polen en 15,7 procent in Luxemburg; Estland, Duitsland, Litouwen, Roemenië, Hongarije, Denemarken en Zweden noteerden ook aandelen met dubbele cijfers. Maar ze zijn niet alleen: ruim 120 lage- en middeninkomenslanden hebben programma’s voor geldoverdracht aan arme gezinnen ingevoerd.
De meeste van deze beleidsmaatregelen zijn gericht op het terugdringen van de armoede in gezinnen of het bieden van sociale bescherming voor gezinnen, zoals voorwaardelijke geldoverdrachten of uitkeringen bij de geboorte van een kind, medische zorg en schoolgeld, evenals voedselrantsoenen voor gezinnen met een vrouw aan het hoofd. Dergelijke maatregelen hebben gezinnen geholpen om te gaan met de last van de zorg voor zieke familieleden, de voedingsstatus van gezinnen verbeterd en de kindersterfte, het schoolverzuim en de kinderarbeid teruggedrongen.
NEW DELHI – Dit jaar is het de dertigste verjaardag van het Internationaal Jaar van het Gezin (IYF) van de Verenigde Naties. In de decennia sinds het IYF werd uitgeroepen, hebben demografische verschuivingen, technologische transformaties, migratie, verstedelijking en klimaatverandering samenlevingen over de hele wereld veranderd. Om doeltreffend op deze veranderingen te kunnen reageren, moeten de huidige benaderingen van sociale bescherming worden herzien en moet de beleidsfocus worden verlegd naar het versterken van de solidariteit tussen de generaties.
Verdrag 102 van de Internationale Arbeidsorganisatie, het eerste (en tot nu toe enige) internationale verdrag over sociale zekerheid, legt minimumnormen vast voor de verstrekking van gezinsbijslagen (of kinderbijslag) in de vorm van periodieke geldelijke transfers, bijstand in natura (voedsel, kleding, huisvesting) of een combinatie van beide. Rond de tijd dat de richtlijn in 1952 werd aangenomen, begonnen veel Europese landen met het ontwikkelen van genereuze socialezekerheidsstelsels. In 2020 bedroegen de uitgaven voor gezins- en kinderbijslag in de EU 8,3 procent van de totale uitgaven voor sociale uitkeringen. Het aandeel bedroeg 16,2 procent in Polen en 15,7 procent in Luxemburg; Estland, Duitsland, Litouwen, Roemenië, Hongarije, Denemarken en Zweden noteerden ook aandelen met dubbele cijfers. Maar ze zijn niet alleen: ruim 120 lage- en middeninkomenslanden hebben programma’s voor geldoverdracht aan arme gezinnen ingevoerd.
De meeste van deze beleidsmaatregelen zijn gericht op het terugdringen van de armoede in gezinnen of het bieden van sociale bescherming voor gezinnen, zoals voorwaardelijke geldoverdrachten of uitkeringen bij de geboorte van een kind, medische zorg en schoolgeld, evenals voedselrantsoenen voor gezinnen met een vrouw aan het hoofd. Dergelijke maatregelen hebben gezinnen geholpen om te gaan met de last van de zorg voor zieke familieleden, de voedingsstatus van gezinnen verbeterd en de kindersterfte, het schoolverzuim en de kinderarbeid teruggedrongen.